Całokształt rynku wpływa na funkcjonowanie przedsiębiorców. Biznesmeni, podążając za wciąż rozwijającymi się schematami działania, korzystają z wielu rozwiązań, aby usprawnić swoją pracę. Faktoring stał się jedną z popularniejszych form, na którą decydują się obecnie właściciele prywatnych firm.

Faktoring polecany jest w szczególności osobom, które zajmują się sprzedażą towarów i usług stałym kontrahentom. Zarówno małe, jednoosobowe firmy, jak i duże przedsiębiorstwa mogą skorzystać z tej formy finansowania.  Warto wybierać usługi renomowanych firm, zapewniając sobie przejrzyste warunki umowy, dlatego sugerujemy sprawdzenie oferty  Finea.

Faktoring to usługa finansowa, która polega na wykupie przez faktora (świadczącego usługi – najczęściej jest to bank lub firma skupująca wierzytelności handlowe) nieprzeterminowanych należności z tytułu sprzedaży towarów lub usług od faktoranta (korzystającego z usług) z odroczonym terminem płatności. Trzeci podmiot stanowią kontrahenci faktorantów, czyli dłużnicy.

Faktorant otrzymuje zaliczkę, która jest uzależniona od warunków umowy faktoringowej. Gdy wszystkie należności zostaną uregulowane przez dłużników, usługobiorca dostaje pozostałą część kwoty. Faktoring, oprócz finansowania, obejmuje również usługi dodatkowe, takie jak prowadzenie kont i odzyskiwanie należności. Za świadczone usługi pobierana jest prowizja, czyli wynagrodzenie.

Rodzaje faktoringu – który sprawdzi się najlepiej?

W usługach faktoringowych uwzględnia się dwie podstawowe formy:

• faktoring pełny (bez regresu) – faktor przejmuje ryzyko niewypłacalności kontrahentów od klienta
• faktoring niepełny (z regresem) – faktor wykupuje należności bez przejęcia ryzyka niewypłacalności odbiorców klienta; ustalony zostaje okres regresu

okres regresu – termin, w którym klient zobowiązany jest zwrócić zaliczkę faktorowi w momencie braku płatności (w ustalonym na podstawie umowy czasie) ze strony odbiorcy (kontrahenta); okres regresu wynosi zazwyczaj od 14 do 60 dni

Faktoring pełny obejmuje pełen pakiet usług dla klienta (m.in finansowanie, windykację). Dokumentami potwierdzającymi korzystanie z usług faktoringu pełnego jest umowa oraz porozumienie z ubezpieczycielem. To najlepsze rozwiązanie dla firm z polisą ubezpieczeniową należności handlowych, spółek giełdowych i spółek mających udziałowców za granicą.

Faktoring niepełny opiera się na działalności faktora, który mimo że nie ma pełnej odpowiedzialności, wspomaga w dochodzeniu niezapłaconych należności. Forma ta związana jest jest z niższymi kosztami niż przy faktoringu pełnym. Z usług faktoringu niepełnego najczęściej korzystają firmy, które mają grono stałych i sprawdzonych partnerów handlowych.

Podstawową opłatą za korzystanie z faktoringu jest prowizja operacyjna (wartość procentowa, którą pobiera faktor z tytułu obsługi wierzytelności). Drugi element stanowią odsetki rozliczane w skali miesiąca (naliczane od salda konta finansowego). Uwzględnione zostają również prowizja za przyznanie limitu oraz prowizja administracyjna.

Koszty usługi faktoringowej uzależnione są od kilku podstawowych czynników:

• Wysokości limitu finansowania

• Ilości kontrahentów

• Liczby faktur

Umowa faktoringu – na co zwrócić uwagę?

Umowy dotyczące świadczenia usług faktoringowych składają się najczęściej z dwóch części:

• pierwsza – obejmuje postanowienia (warunki) standardowe, czyli rodzaj umowy (faktoring pełny, niepełny) oraz podmiot ponoszący odpowiedzialność w przypadku niewypłacalności dłużników
• druga – obejmuje postanowienia szczegółowe, czyli prawa i obowiązki faktora oraz faktoranta

Umowa może zostać zawarta jednorazowo lub przybrać postać linii faktoringu. W pierwszym przypadku faktor wykupuje jedną lub kilka wierzytelności. Druga sytuacja dotyczy nabywania zobowiązań w całym okresie trwania umowy do określonej górnej granicy wartości. Na podstawie sporządzonych dokumentów przedsiębiorca przenosi na faktora własność wierzytelności. Faktor wówczas finansuje przedsiębiorcę, prowadzi rozliczenia, administruje dokumentami oraz prowadzi działania mające na celu dochodzenie długu od dłużników.

Ważne, aby sprawdzić, czy umowa nie zawiera kosztów ukrytych związanych z poinformowaniem kontrahentów o zbyciu należności oraz kiedy i na jakich warunkach można ją rozwiązać.

Faktoring, kredyt i pożyczka – na czym polega różnica?

Usługi faktoringowe często mylone są z korzystaniem z pożyczek lub kredytów. Należy zwrócić uwagę na różnice zachodzące pomiędzy tymi terminami.

Umowa pożyczki – dający pożyczkę (osoba fizyczna lub osoba prawna) przenosi na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo innych rzeczy oznaczonych co do gatunku (te, które można liczyć, ważyć, mierzyć) np. benzynę, ropę naftową lub węgiel. Biorący pożyczkę jest zobowiązany zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub rzeczy.

Umowa kredytu – bank (jedyny podmiot, który może udzielić kredytu) oddaje do dyspozycji kredytobiorcy (na czas określony) daną kwotę środków pieniężnych na konkretny cel. Korzystający z kredytu zobowiązany jest przeznaczyć pieniądze zgodnie z ustaleniami umowy oraz zwrócić kredyt wraz z odsetkami i prowizją za jego udzielenie.

Umowa faktoringu – ma charakter dwustronny, oparty na zasadzie swobody umów. Nie ma ustalonej reguły, na podstawie której powinna zostać zawarta. Usługa faktoringu ma na celu poprawę struktury bilansu i źródeł finansowania danej firmy. Za spłatę zobowiązań odpowiedzialni są kontrahenci danego przedsiębiorstwa (dłużnicy), którzy objęci są umową. Koszty ustalane są indywidualnie w zależności od zawartej umowy.

Faktoring to usługa, dzięki której działalność danego przedsiębiorstwa przebiega szybciej i sprawniej. Skorzystaj z porad profesjonalistów i sprawdź, która forma pozyskiwania kapitału będzie dla Ciebie najkorzystniejsza.

Więcej znajdziesz pod adresem:

https://blog.dzienszefa.pl/2019/02/04/outsourcing-co-to-jest-i-na-czym-polega/

https://mspolka.pl/blog/zmiany-podatkowe-2019-co-nowego-dla-przedsiebiorcy/